Jesteś w obszarze OPIEKI PUBLICZNEJ – SOCJALNEJ – CAŁODOBOWEJ.

Poniżej znajdziesz opisy poszczególnych świadczeń z tego obszaru. Jeśli szukasz pełnego zestawienia, przejdź na stronę:  Jakie są MOŻLIWOŚCI OPIEKI DLA OSÓB STARSZYCH W POLSCE?

Wiele gmin prowadzi programy TELEOPIEKI dla starszych osób.

Są to zarówno maleńkie programy, w których uczestniczy 20 – 60 osób, jaki i bardzo duże, np. małopolski Tele- Anioł obejmujący kilka tysięcy osób.

Cel:

• zapewnienie możliwości samotnym, starszym osobom wezwania pomocy (np. po upadku) przez 24/7,
• umożliwienie seniorom jak najdłuższego samodzielnego i bezpiecznego funkcjonowania w domu,
• dodatkowa forma usług opiekuńczych dla podopiecznych Ośrodka Pomocy Społecznej,

zakres opieki:

• Zakres opieki w programie określa gmina. Najczęściej jest to możliwość wezwania pomocy – wciśnięcia przycisku SOS na urządzeniu przez 24 godziny 7 dni w tygodniu. Sygnał biegnie do centrum operacyjno-alarmowego lub do placówki medycznej, które po odebraniu sygnału kontaktuje się zdalnie z wzywającą pomocy osobą, a następnie postępuje wg ustalonego planu (powiadamia rodzinę/opiekunów lub jeśli jest taka konieczność wzywa służby ratownicze).
• Gmina decyduje również o wyborze urządzeń używanych w programie – mogą być to opaski, breloki, telefony, odpowiednio skonfigurowane tablety.

czas objęcia opieką:

• Ustalany przez gminę, w ramach określenia programu Teleopieki.
• Monitorowanie sygnałów SOS, czyli możliwość wezwania pomocy, jest 24/7.

warunki objęcia opieką:

• Gmina określa zasady udziału w programie. Najczęściej opieką są objęte samotne, starsze osoby z nadciśnieniem, cukrzycą lub niewydolnością krążenia.
• O to jakie są warunki przystąpienia do programu, gdzie składać wniosek należy pytać w Ośrodku Pomocy Społecznej właściwym dla miejsca zamieszkania starszej osoby lub w Urzędzie Gminy. Najczęściej wymagane są:

– wniosek wraz z uzasadnieniem (wypełnienie formularza lub napisanie podania),

– dokumenty potwierdzające stan zdrowia (zaświadczenia od lekarzy, wyniki badań, zaświadczenie o niepełnosprawności).

koszt:

Art.50, punkt 6 Ustawy o pomocy społecznej: Rada gminy określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania.

W zależności od decyzji Rady gminy może być to:

• świadczenie bezpłatne
• częściowo finansowane przez gminę (dopłata 50-80%)
• odpłatne (stała, miesięczna opłata).

Zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej, gminy prowadzą mieszkania chronione. Są to mieszkania:

1. chronione treningowe oraz
2. chronione wspierane.

Mieszkania chronione treningowe przeznaczone są na przykład dla młodych ludzi, którzy rozpoczynają samodzielne życie po pobycie w rodzinie zastępczej lub dla cudzoziemców, którzy uzyskali status uchodźcy.

Mieszkania chronione wspierane dedykowane są osobom:

– niepełnosprawnym fizycznie lub z zaburzeniami psychicznymi (np. z chorobami otępiennymi),

– w podeszłym wieku lub przewlekle chorym.

Jest to alternatywa dla osób, które nie wymagają 24-o godzinnej opieki w Domu Pomocy Społecznej, a samodzielne mieszkanie staje się już problemem.

zakres opieki w mieszkaniach chronionych wspieranych:

• usługi bytowe,
• wsparcie w codziennym funkcjonowaniu, np. pomoc w przemieszczaniu się,
• poradnictwo specjalistyczne,
• możliwość utrzymania posiadanego poziomu sprawności,
• rozwijanie kontaktów społecznych, kontakt z innymi osobami.

czas objęcia opieką:

Zgodny z decyzją o skierowaniu do mieszkania chronionego. Może być to skierowanie na czas określony, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach – na czas nieokreślony.

warunki objęcia opieką:

Pobyt w mieszkaniu chronionym jest świadczeniem niepieniężnym z pomocy społecznej.

Przyznanie świadczenia następuje w formie decyzji administracyjnej po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego.

koszt:

• Pobyt w mieszkaniu chronionym jest odpłatny. Zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej wysokość opłaty za pobyt w mieszkaniu chronionym ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną, uwzględniając przyznany zakres usług.
• Osoba kierowana nie ponosi opłat jeżeli jej dochód nie przekracza kwoty kryterium dochodowego.

inne nazwy: DPS, można jeszcze znaleźć nazwę: Zakład Opieki Społecznej

Dom Pomocy Społecznej jest dedykowany dla osób wymagających całodobowej opieki z powodu wieku, choroby, niepełnosprawności, nie mogących samodzielnie funkcjonować w dotychczasowym miejscu zamieszkania, którym nie można zapewnić wystarczającej pomocy w formie usług opiekuńczych, a wszystkie możliwości pomocy rodzinnej i instytucjonalnej zostały wyczerpane.

W DPS jest zapewniona podstawowa opieka lekarska, ale celem placówek jest zapewnienie pensjonariuszom opieki, a nie specjalistycznego leczenia.

Domy Pomocy Społecznej są prowadzone przez:
a) jednostki samorządu terytorialnego,
b) kościół katolicki lub inny związek wyznaniowy,
c) fundacje i stowarzyszenia,
d) pozostałe osoby prawne,
e) osoby fizyczne.

Typy Domów Pomocy Społecznej:
– dla osób w podeszłym wieku,
– dla osób przewlekle somatycznie chorych,
– dla osób przewlekle psychicznie chorych,
– dla dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie,
– dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
– dla osób niepełnosprawnych fizycznie,
– dla osób uzależnionych od alkoholu.
Praktyką jest łączenie grup, np: osób w podeszłym wieku i przewlekle somatycznie chorych.

zakres opieki:

Dom Pomocy Społecznej zapewnia pensjonariuszom wszystkie niezbędne środki do życia i opieki. Świadczy usługi:

• bytowe: zamieszkanie, wyżywienie, odzież, etc.,
• opiekuńcze: pielęgnacja, pomoc w podstawowych czynnościach życiowych, świadczenia zdrowotne,
• wspomagające: podnoszenie sprawności, aktywizacja, wspieranie w utrzymywaniu kontaktów z rodziną oraz lokalną społecznością, pomoc w załatwieniu osobistych spraw.

Warto wiedzieć! W DPS umieszczane są osoby, które muszą zostać objęte opieką zgodnie z decyzją sądu, np. na wniosek pracowników opieki społecznej.

czas objęcia opieką:

pobyt stały lub okresowy

warunki objęcia opieką:

Złożenie wniosku do GOPS/MOPS właściwego dla miejsca zamieszkania starszej osoby.

GOPS/MOPS znajdziesz w  Rejestrze Jednostek Pomocy Społecznej.  Jako kryterium wyszukiwania w górnym pasku wybierz  Ośrodek pomocy społecznej.

Niezbędne są poniższe dokumenty:

1. Pisemny wniosek o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej. Mogą go złożyć:
   – starsza osoba ubiegająca się o pobyt,
   – opiekun prawny starszej osoby,
   – w szczególnych przypadkach – pracownik pomocy społecznej.

2. Dokumenty potwierdzające stan zdrowia (zaświadczenie od lekarza POZ wskazujące na konieczność całodobowej opieki, orzeczenie o niepełnosprawności, zaświadczenie od psychiatry w przypadku chorób psychicznych, etc.).
3. Dokumenty potwierdzające sytuację finansową osoby kierowanej (decyzja o przyznaniu zasiłku lub wysokości świadczenia rentowo-emerytalnego).
4. Pisemna zgoda na umieszczenie w DPS podpisana przez seniora lub jego opiekuna prawnego.
5. Zgoda na ponoszenie opłaty za pobyt przez osobę ubiegającą się lub jej opiekuna prawnego.
6. Postanowienia sądowe w przypadku umieszczania osób ubezwłasnowolnionych.

W ciągu 30 dni ośrodek pomocy społecznej wydaje decyzję. Podstawą jest wywiad środowiskowy, który przeprowadzają pracownicy pomocy społecznej w ciągu 14 dni od złożenia wniosku. Wywiad obejmuje:
– sprawdzenie sytuacji życiowej, zdrowotnej i materialnej seniora,
– wywiad środowiskowy w rodzinie seniora (u osób zobowiązanych do opieki i ponoszenia opłat za pobyt członka rodziny w DPS).

OPS przyznając miejsce kieruje seniora do placówki o odpowiednim profilu, np. dla osób przewlekle somatycznie chorych. Jeśli w DPS na terenie gminy, nie będzie miejsca i czas oczekiwania będzie długi, OPS może wystąpić z wnioskiem o miejsce w DPS w gminie zlokalizowanej jak najbliżej miejsca zamieszkania seniora.

koszt:

Pobyt w DPS jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca, ustalonego i ogłoszonego w formie uchwały do 31 marca każdego roku w dzienniku urzędowym przez starostę / prezydenta miasta. Uchwały te są zamieszczone w dzienniku urzędowym każdego województwa.

Zgodnie z art. 61 Ustawy o pomocy społecznej do wnoszenia opłaty zobowiązani są:

• w pierwszej kolejności mieszkaniec (kwota nie może przekroczyć 70% dochodów własnych, np. emerytury lub renty),
• w drugiej kolejności rodzina (osoby, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny – małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki).

Jeżeli osoby te nie mogą lub nie chcą pokryć kosztów pobytu to sfinansuje je gmina, z której osoba została skierowana do DPS. Gmina ma prawo dochodzenia zwrotu wydatków w oparciu o obowiązek alimentacyjny oraz prawo do ściągnięcia wydatków w trybie egzekucyjnym.

Jeżeli Senior w przeszłości krzywdził lub zaniedbywał rodzinę to może ona uchylić się od alimentacji zgodnie z art. 144 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz art. 64 Ustawy z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

Domy Pomocy Społecznej podlegają nadzorowi i kontroli wojewodów.

inna nazwa: Rodzinny Dom Opieki, RDP

Rodzinny dom pomocy świadczy całodobowe usługi opiekuńcze i bytowe w jednorodzinnym budynku mieszkalnym, którego właścicielem lub najemcą jest osoba fizyczna lub organizacja pożytku publicznego.

Są dwa rodzaje RDP:

• rodzinny dom pomocy dla osób wymagających wsparcia z powodu wieku (dom dla osób starszych),
• rodzinny dom pomocy dla osób wymagających wsparcia z powodu niepełnosprawności.

Starsze, niepełnosprawne osoby są kierowane do domu dla osób starszych. W jednym budynku nie może być więcej niż jeden RDP.

zakres opieki:

• Zakres świadczeń jest zbliżony do oferowanych w Domu Pomocy Społecznej (DPS).
• Świadczenia uwzględniają: stan zdrowia, sprawność fizyczną i psychiczną oraz potrzeby mieszkańca.
• Są to:
  – usługi bytowe (zamieszkanie, wyżywienie, środki higieny osobistej i czystości, etc.),
  – usługi opiekuńcze (pomoc w kąpaniu i ubieraniu, pomoc w przyjmowaniu leków, opieka higieniczna, etc.),
  – pomoc w załatwianiu spraw osobistych,
  – pomoc w zakupie odzieży, obuwia i innych niezbędnych artykułów osobistych.

czas objęcia opieką:

• pobyt okresowy, tzw. przystosowawczy – trwa nie krócej niż 3 miesiące
• po okresie przystosowawczym wydawana jest decyzja na pobyt stały

warunki objęcia opieką:

1. Decyzja ośrodka pomocy społecznej w sprawie skierowania do rodzinnego domu pomocy. Niezbędne do jej wydania są:

• • rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego,
  • zaświadczenie lekarza POZ, uzupełnione wskazaniem pielęgniarskim dot. zakresu usług opiekuńczych,
  • dowód otrzymywania emerytury, renty lub zasiłku stałego.

2. Umowa ustalająca sposób świadczenia usług bytowych i opiekuńczych, podpisana przez skierowaniem do RDP.

koszt:

1. Pobyt jest odpłatny do wysokości odpowiadającej miesięcznym wydatkom, ustalonym w umowie dot. prowadzenia rodzinnego domu pomocy między gminą a osobą prowadzącą RDP.
2. Zgodnie z art. 61 Ustawy o pomocy społecznej do wnoszenia opłaty zobowiązani są:

• • w pierwszej kolejności mieszkaniec (kwota nie może przekroczyć 70% dochodów własnych, np. emerytury lub renty),
  • w drugiej kolejności rodzina (osoby, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny – małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki).

Jeżeli osoby te nie mogą lub nie chcą pokryć kosztów pobytu to sfinansuje je gmina, z której osoba została skierowana do DPS.  Gmina ma prawo dochodzenia zwrotu wydatków w oparciu o obowiązek alimentacyjny oraz prawo do ściągnięcia wydatków w trybie egzekucyjnym.

Jeżeli Senior w przeszłości krzywdził lub zaniedbywał rodzinę to może ona uchylić się od alimentacji zgodnie z art. 144 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz art. 64 Ustawy z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

3. Opłatę za pobyt wnosi się na konto gminy.